Κ. Υ Αγ. Νικολάου Δυτικής Μάνης προς κλείσιμο

Καμιά οικονομική κρίση δε μπορεί να κατακερματίσει το δημόσιο αγαθό που είναι η υγεία. Κι αν υπήρξαν εποχές άλογης φαρμακευτικής δαπάνης, με πρακτικές άνομες (υπερ- κοστολόγηση, μη ελεγχομένη συνταγογράφηση και λοιπών παράνομων δραστηριοτήτων που παρέμειναν στο απυρόβλητο από πρώην και νυν κυβερνώντες) ουδείς μπορεί να στερήσει από τον πολίτη την υγεία του.

Σύμφωνα με πρόσφατη μελέτη, η μείωση κατά 1% των κρατικών δαπανών για την υγεία στα 28 κράτη της Ε.Ε. έχει αποτέλεσμα τη σημαντική αύξηση της θνησιμότητας.

Με τη λιτότητα που επιβλήθηκε από τους «φίλους εταίρους», η δημόσια δαπάνη για την υγεία υπολογίζεται να συρρικνωθεί στο 4% του ΑΕΠ κατά το τέλος του 2016. Μείωση στους μισθούς του προσωπικού, μειώσεις υλικοτεχνικού εξοπλισμού, καθυστέρηση ή διακοπή  χρηματοδότησης σε έργα υλικοτεχνικής υποδομής, μειωμένες πληρωμές για ιατρικές επεμβάσεις, καθυστέρηση πληρωμών ωρών εφημερίας, λίστες αναμονής για νοσηλεία και χειρουργικές επεμβάσεις…

Το πρόβλημα που δεν είναι αμελητέο, εντείνεται ακόμα περισσότερο σε περιοχές που λειτουργούν τα Κέντρα Υγείας. Παράδειγμα το Κ.Υ. του Αγ. Νικολάου Δυτικής Μάνης. Ένας μεγάλος δήμος της χώρας, όπως η Δυτική Μάνη (Μεσσηνιακή) με δέκα χιλιάδες (10.000) μόνιμους κάτοικους, αρκετούς μόνιμους ξένους από όλα τα Ευρωπαϊκά κράτη και τουρίστες για πάνω από έξι μήνες το χρόνο, κάποιας ηλικίας, οι οποίοι θα βρεθούν χωρίς ιατρικό προσωπικό από τις μεσημεριανές ώρες και μετέπειτα, καθώς και τα Σαββατοκύριακα. Οι πέντε (5) εναπομείναντες ιατροί, με υπεράνθρωπες προσπάθειες, δε μπορούν να καλύψουν τα κενά των δυο (2) ιατρών που έφυγαν. Ένα Κ.Υ που θα έπρεπε να έχει έντεκα (11) ιατρούς από διάφορες ειδικότητες, οδηγείται στον αφανισμό/παρακμή.

Και το ερώτημα που τίθεται, είναι…  Πώς ένας δήμος σε απόσταση μιας (1) ώρας από την πρωτεύουσα του νομού, θα ανταποκριθεί σε έκτατα περιστατικά, όταν χρειάζονται δυο (2) ώρες τουλάχιστον για να βρεθεί o ασθενής στο νοσοκομείο Καλαμάτας;

Ποιος από την πολιτεία θα έχει κάτι να πει, να εξηγήσει, αν βρεθούμε μπρος σε μια απώλεια ζωής;

Η υγεία δεν είναι θέμα προκηρύξεων, πομπωδών εξαγγελιών προς πιθανή επίλυση αδιευκρίνιστου χρόνου και κομματικών διευθετήσεων. Είναι επείγουσα ανάγκη, είναι η αξιοπρέπεια του κάθε πολίτη κι είναι ευθύνη της πολιτείας να είναι δίπλα τους, πόσο μάλιστα, όταν η ίδια (πολιτεία) επιθυμεί την εκπλήρωση των υποχρεώσεων των πολιτών προς αυτήν.

Η 6η ΥΠΕ γνωρίζει, όπως γνωρίζουν ήδη αρκετοί κρατικοί μηχανισμοί την υπάρχουσα κατάσταση δω κι αρκετό καιρό. Δεν αρκεί. Η υγεία δεν είναι επιλεκτική, δεν θα έπρεπε να κατηγοριοποιεί πολίτες, η επαρχία δεν είναι πολίτες Β’ κατηγορίας.   Η αγωνιά στα πρόσωπα των πολιτών τις τελευταίες μέρες για ένα τόσο σημαντικό θέμα όπως η υγεία, δεν έχει χώρο για άλλο χάσιμο χρόνου, για υποσχέσεις, για μετάθεση ευθυνών.

Δημήτρης Ευθυμίου

(Φαρμακοποιός, Αγ. Νικολάου Λεύκτρου)